اصله پرورش گل و گیاه و درخت
Related Articles
“پریمولا وریس” (Primula Veris) نام گونه‌ای از سرده پامچال است. خاستگاه این گیاه با گل‌های زردرنگ زیبایش اروپا و غرب آسیاست. پریمولا وریس به عنوان یک گیاه درمانی علیه بیماری آسم و برونشیت استفاده می‌شود.
آشنایی با گیاه دارویی “پریمولا وریس” (Primula Veris)
نام های دیگر این گیاه
گیاه دارویی “پریمولا وریس” با نام مشترک cowslip شناخته می شود. اما نام هایی همچون کلید بهشت، گل کلیدی، فنجان ساحره، گل تابیده، پیچ و … برای این گل ثبت شده است.
این گیاه اغلب دارای میوه های خوشمزه و مغذی است، اماعلاوه بر میوه دارای برگ های خوراکی، دانه ها، گل ها، ساقه ها یا ریشه ها و یا روغن خوراکی و مفید می باشد.
گل های زرد رنگ این گیاه در بهار رویش دارند و هر گل 9-15 میلی متر عرض دارد. این گیاه بیشتر در زمینه های باز، مراتع، تپه های ساحلی یافت می شود.
استفاده خوراکی
قطعات خوراکی: گل؛ برگها.
استفاده از خوراکی: چای، سالاد.
برگ های جوان به صورت خام یا پخته شده در سوپ و سالاد کاربرد دارد. برگ های تازه یا خشک شده به عنوان یک جایگزین برای چای استفاده می شوند.
استفاده دارویی از گیاه پریمولا وریس
برای استفاده از این داروی گیاهی مانند هر داروی دیگری باید حتما با یک متخصص طب سنتی مشورت کنید.
این گیاه دارای خواص ضد اضطرابی قوی است. همچنین برطرف کننده اسپاسم و گرفتگی های عضلانی می باشد.
Cowslips یک گیاه دارویی با ارزش است و به ویژه در درمان شرایطی که شامل اسپاسم، گرفتگی، فلج و درد روماتیسمی است، مورد استفاده قرار می گیرد.
این گیاه حاوی سسنسین ها است که دارای اثر دفع ادراری و سالیسیلات ها هستند که جزء اصلی آسپیرین هستند.
هشدار:
این دارو نباید برای زنان باردار، بیماران حساس به آسپرین یا افرادی که از داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین استفاده می کنند، تجویز شود.
گل ها و برگ ها، دافع ادرار هستند. آنها در بهار گرفته می شوند و می توانند به صورت تازه یا خشک استفاده شوند.
گل های زرد رنگ این گیاه ضد اسپاسم و آرام بخش است. از آنها برای درمان بی خوابی و رفع خستگی در فعالیت های بیش از اندازه، مخصوصا در کودکان استفاده می شود.
همچنین از آن ها در درمان آسم و سایر شرایط آلرژیکاستفاده می شود.
این دارو در درمان سرفه های مزمن (به ویژه در موارد برونشیت مزمن و احتقان فروبشیدگی)، آنفلوآنزا و سایر بیماری های تبخال استفاده می شود.
ریشه را می توان در بهار یا پاییز برداشت و برای استفاده بعدی خشک کرد.
منابع:
