گیاه آگاو ازین جهت خاص هستش که بعضی ها اون رو گاهی به نام گیاه قرن میشناسند چون معتقد ند که در طول ۱۰۰ سال یک مرتبه گل میدهد. اما زمان تا گلدهی در گونههای مختلف متفاوت و بین ۱۰ تا ۴۰ سال میباشد. این گیاه تکپر بوده و پس از یکبار گل و میوهدهی از بین میرود. آگاو از گیاهان گوشتی زینتی خیلی رایج است. گفتم وحشی چون که برگها بهصورت طوقهای قرار داشته که گوشتی، چرمی و خنجر مانند هستند. حاشیه برگها صاف است اما در انتهای آن خاری به سان یک حنجر تیز وجود داره. گلها روی یک ساقه بلند (ارتفاع آن در بعضی گونهها به ۴ تا ۵ متر میرسد) ستون مانند که دارای گلچههای فراوان است تشکیل میشوند. گلها چند روز تا چند ماه باقی مانده و بسته به گونه بذر یا سوخیزههایی تشکیل میدهند که میتوان از آنها برای افزایش گیاه استفاده کرد. با رسیدن بذر، گیاه به تدریج از بین میرود. گیاهان اغلب پاگیاههایی تولید میکند که میتواند برای تکثیر به کار رود. در ضمن برخی گونه های اونرو توی فضای سبز هم استفاده میکنند.
- نام انگلیسی: century plant
- نام علمی: Agave sp
- فارسی رایج: آگاو (گل قرن، خنجری)
- فارسی اصیل: ندارد
- معیار زیبایی: برگ
- از خانواده: Asparagaceae
- خاستگاه: جنوب و غرب آمریکا و امریکای مرکزی
معرفی گیاه آگاو
از گونههای معروف آن A. Americanaاست. این گیاه بومی مکزیک است. برگهای آن بهصورت طوقهای قرار داشته و بهنسبت ضخیم و آبدار هستند و قسمت انتهایی برگ تا حدی قابل انعطاف است. بهطور معمول در نوک برگها یک خار سیاه رنگ وجود داشته و حاشیه برگ دندانهدار است. برخی از آنها دارای برگهای ابلق با حاشیه زرد رنگ میباشند. شکل برگها و یا کرکدار بودن آنها و نیز نحوه رشد و نمو برگها و بسیاری ویژگیهای دیگر، انواع مختلف آگاو را از همدیگر متمایز میکند. این گیاه در طبیعت، رشد فوقالعاده زیادی داشته و شاخههای بلند گلدهنده ایجاد میکند ولی در منازل و گلدان چندان رشدی ندارد. اگر از این گیاه خوب مراقبت شود پس از ۱۰ سال به گل میرود که ارتفاع گل آن به بیش از ۳ متر نیز میرسد. ولی برگهای این گیاه بهویژه در نوع ابلق(A. americana ‘marginata’)جنبه زینتی دارد که حاشیه برگ آن زرد رنگ است.
یه گونه دیگه هم داره که عروس این جنسه به نام آگاوو ویکتوریا A.victoria بومی مکزیک کند رشد، برگها با حاشیه ای صاف و منتهی به یک خنجر سیاه، ابلق که تو ایران سایز کوچیکش کمیابه ولی سایز بزرگش هست ولی نه به اندازه گونه ی بالا!
یه گونه ی دیگه که واقعا تو ایران کمیابه A.Mediopicda هستش.
گونه ی کمیاب دیگه آگاو لیندا هستش که خداییش ازون وحشی خوشگلاست A.Bracteosa .
نیازها
نور:
گفتم این گل مرد روزهای سخته چون که واقعا به شرایط سخت مقاومه، به نور زیاد احتیاج داره، آفتاب مستقیم واسش لازمه توی سایه و جای کم نور اصلا خوب جواب نمیده توی اتاق پنجره جنوبی بهترین جاست.
آبیاری:
نیاز آبی این گیاه بالا است ولی چون به پوسیدگی ریشه حساس است نباید بیش از اندازه آب داده شود. در مناطق با زمستان معتدل میتوان آن را در هوای آزاد نگهداری کرد.
دما:
به هوای سرد و یخ بندان حساسه به جز گونه ی امریکایی، بقیه رو نمیشه تو حیاط تو زمستون نگه داشت باید با پلاستیک دورشو پوشانید. گرمای زیاد هم براش مهم نیست!
رطوبت:
به همون رطوبت متوسط توی اتاق و یا حیاط احتیاج داره.
تغذیه:
با این که به این چیزا اعتقادی نداره ولی ماهی یکبار دوماهی یکبار با کود کاکتوس یا آب ماهی تغذیه کنی.
تکثیر:
با پاگیاه و بذر قابل افزایش است. بستر افزایش، باید مقدار زیادی ماسه داشته باشد. در صورتی که پاگیاه، ریشه نداشته باشد میتوان آن را در بستر ریشهزایی کرد.
تعویض گلدان:
با بیرون زدن ریشه از زیر گلدان نوبت تعویض آن است حدودا هر ۲ یا ۳ سال یکبار باید تعویض گلدان کرد در ضمن هرچی گلدون تنگ تر بشه بچه دهی بیشتر و رشد هم بیشتر خواهد بود البته به طور محدود!
علت زرد شدن برگ آگاو
محل رشد آگاو نباید سایه باشد چون به نور مستقیم و کافی نیاز دارد و از آنجایی که زیبایی این گیاه عمدتا به سبب برگهای آن است، پس سایه یا کمبود نور باعث می شود برگها رنگ پریده و باریک شده و ظاهر گیاه زیبایی خود را از دست بدهد.گلدان را در فاصله ی نیم متری از پنجره آفتاب گیر قرار دهید .آبیاری زمانی انجام شود که سطح خاک خشک شده باشد .پس از آبیاری مطمئن شوید چند قطره آب اضافه از زیر گلدان خارج می شود .