نرگس درختی گونه ای گلدار از خانواده hydrangaceae و بومی جنوب اروپا می باشد. این گیاه در استرالیا و ایتالیا نیز دیده می شود.
در مناطق معتدل نرگس درختی جزء گیاهان زینتی محبوب بشمار می آید و به دلیل شکوفه های معطر ، سفید و زیبایی که دارد از ارزش خاصی برخوردار است.این درخچه خزان پذیربرای کاشت در میان چمن کاری، گوشههای سایه ـ آفتاب، ایجاد پرچین با فرم طبیعی درختچه و ایجاد زمینه سبز برای گلهای فصلی مناسب است. هنگام گلدهی عطر دلپذیری در فضای اطراف خود پخش میکند.
معرفی گل نرگس درختی
- نام انگلیسی: sweet mock-orange و English dogwood
- نام علمی: philadelphus coronarius
- فارسی رایج: نرگس درختی
- فارسی اصیل: ندارد
- معیار زیبایی: گل
- از خانواده: Hydrangeaceae
- خاستگاه: جنوب اروپا
از این درختچه دو گونه معمولا در باغها کاشته میشود.
1- گل نرگس درختی کنگره دار D.Crenata: درختچهای است به بلندی ۲ متر با برگهای پوشیده از کرکهای سخت دور دندانهدار و گلهای سفید خوشهای که تیرماه باز میشود.
از این گونه انواع متعددی بهدست آمده مانند:
الف ) گل نرگس درختی کنگرهدار پرپَرِ صورتی.
ب ) گل نرگس درختی کنگره دار پُرپَرِ سفید.
2- گل نرگس درختی باریک D.gracilis: این گونه بلندیاش از گونه نرگس درختی باریک کمی بلندتر ولی گلهایش سفید و دسته دسته در اوائل اردیبهشت باز میشود.
از گشنگیری این گونه با گونه باریک، دورگهای به نام گل نرگس درختی لموئینی D.lemoinei بهدست آمده که خاصیت هردو گونه را دارد.نرگس درختی را همه جا چه در آفتاب و چه در سایه میتوان کاشت. ولی مرتبا آبیاری شود تا زیاد خشکی نبیند.گونه دورَگِه را بهواسطه کوتاهی قد و همچنین گونه باریک را میتوان در گلدان کاشت و برای تزئین اتاق از آن استفاده کرد.
این گیاه خزان دار بومی ارمنستان و اروپای جنوبی است. اواخر بهار گلهای سفید رنگ و بسیار معطر ان به قطر ۳ سانتی متر ظاهرمیشود. برگهای قلبی شکل،نوک تیز و به رنگ سبز روشن و طول آن ۲/۵-۱۰ سانتی متر میباشند. حداکثر بلاندای ۲/۵-۳ متر و حداکثر گستردگی آن ۲ متر است.
نیازها:
نیاز به محل آفتابی دارد ولی در نواحی که دارای تابستان های گرم هستند بهتر است در محل آفتاب-سایه کاشته شود. خاک معمولی باغبانی و آبیاری معمولی برای آن مناسب است. بلافاصله بعد از پایان گلدهی درختچه را هرس میکنند به این ترتیب که شاخه های چوبی شده و مسن و ساقه های اضافی را که شکل درختچه را نامتناسب کرده، از انتها حذف می کنند.
کاربرد:
برای کاشت در میان چمنکاری، گوشه سایه-آفتاب ،ایجاد پرچین با فرم طبیعی درختچه و ایجاد زمینه سبز برای گلهای فصلی مناسب است. هنگام گلدهی عطر دلپذیری در فضای اطراف خود پخش میکند.
تکثیر:
۱- گرفتن قلمه چوب سخت در اوایل بهار. قلمه ها را در شاسی یا گلخانه تکثیر ریشه دار می کنند. قلمه چوب نرم را اوایل تابستان می گیرند و در گلخانه ریشه دار می کنند.
۲- جدا کردن پاجوش با مقداری ریشه از پای گیاهان مسن در بهار
۳- خوابانیدن شاخه در پاییز
۴- کاشت بذر در بهار، که در هوای آزاد میکارند.