اصله پرورش گل و گیاه و درخت
Related Articles
زیبایی اصلی درختچه وایگلیا مربوط به زمان گلدهی آن در اواسط بهار است و آن موقعی است که شاخه های کمانی و نسبتا اویز آن غرق گل می شود.گل های قیفی شکل و به شکل گل های گل انگشتانه است. برگ های سبز تیره بوده و تا اندازه ای براق هستند.
درختچه وایگلیادارای رقم ابلق نیز می باشد. در این رقم گیاه کوچکتر بوده و حاشیه برگ ها به طور نا منظم به رنگ کرم تا سفید در می اید. خاک متوسط، ابیاری معمولی و مقداری هرس سالیانه سبب می شود وایگلیا به فرم مناسب خود رشد کند. بعد از گلدهی شاخه های گل دهنده را تا محل یک رشد جدید هرس کنید، و در هر شاخه به دو جفت شاخه جدید اجازه رشد دهید. شاخه های قدیمی که رشد قابل قبولی ندارند را از نزدیک زمین هرس کنید. از این درختچه می توان در کاشت حاشیه ای و ایجاد توده گیاهی مملو از گل در بهار و همچنین به عنوان گیاه زمینه استفاده کرد.
معرفی درختچه وایگلیا
- نام انگلیسی: weigela
- نام علمی: Weigela florida
- فارسی رایج: وایگئلا
- فارسی اصیل: ندارد
- معیار زیبایی: گل
- از خانواده: Caprifoliaceae
- خاستگاه: شرق آسیا
گل های شیپوری درختچه وایگلیا فلوریدا باز که می شوند صورتی کم رنگ اند، اما به تدریج پررنگ می گردند. یک وایگئلای پاکوتاه پیوندی با گل های سفید، در هم پیچیده با گیاهی گل صورتی به نام comfrey (سنفیتون، اُذُنُ الحمار)، به صورت گیاه خوش اندام زمینه.
وایگیلا گیاه خزان کننده و پر ساقه ای است که ارتفاعش معمولاً به ۲ تا ۳ متر می رسد. گل هایش غالباً صورتی سایه دار است، اما اقلامی از آن گل های سفید و سرخ جگری تولید می کنند. برخی اقلام شاخ و برگ کرم و سبز دارند. عمر وایگیلا طولانی است، مخصوصاً اگر ساقه های لاغر قدیمی آن منظماً هرس شوند. وایگیلا تقریباً بعد از ۵ سال بالغ می شود، اما از اوایل زندگی خود گل می دهد. این بوته ی سریع الرشد، حتی بی برگ و بارش در زمستان، گیاه خوبی است برای ایجاد زمینه یا حریم و حایل.
نیازها:
اقلیم:
در مناطق گرم تا کاملاً سرد نشو و نما می کند، اما برای مناطق لم یزرع یا حاره خوب نیست.
میزان نور و دما:
به آفتاب کامل نیاز دارد، اما در پناه از بادهای شدید بودن را ترجیح می دهد. باد شدید به گل های وایگیلا صدمه می زند و ممکن است لبه های برگ های نرم و نو آن را بسوزاند و قهوه ای کند.
خاک:
به خاک با زهکشی خوبی نیاز دارد که مدت ها پیش از زمان کاشت با مقدار زیادی کود حیوانی کاملاً پوسیده یا کمپوست تقویت شده باشد. همچنین دادن پوشش گیاهی به خاک یا مالچ پاشی با مواد آلی سبب بهبود رشد آن خواهد شد.
تکثیر:
قلمه گیری یکی از راه های معمول و متداول تکثیر این گیاهان است که قلمه ها را می توان از ساقه‌ای با عمر یکسال در اوایل بهار و قبل از بیدار شدن گیاه از خواب زمستانی و یا بعد از اتمام گلدهی و در اواخر تابستان تهیه کرد .طول قلمه ها 20-15 سانتیمتر است و برای تهیه قلمه برش را از حدود 1 سانتیمتر پایین تر از ناحیه یک گره (گره به ناحیه اتصال برگ به ساقه گفته می شود) می زنیم و می بایست در صورت وجود برگ برگها را از یک دوم پایینی طول قلمه حذف کرد. استفاده از هورمونهای ریشه زایی به ریشه دهی قلمه ها کمک می کند.
از مخلوط خاک برگ + شن ، کوکوپیت +پرلایت ، پیت موس + پرلایت و یا هر مخلوط سبک دیگری که توانایی حفظ رطوبت را نیز دارد برای کاشت قلمه ها استفاده کرد. مخلوط کاشت را به خوبی خیس کنید و بعد از گذشت نیم ساعت و خروج آب اضافی نسبت به کاشت قلمه ها اقدام کنید. گلدان محتوی قلمه ها را باید در مکانی با دمای 24-20 درجه ، روشن اما به دور از نور آفتاب قرار داد و اجازه نداد تا سطح خاک آن خشک شود و همچنین کشیدن یک پلاستیک شفاف بر روی قلمه ها به حفظ رطوبت و ریشه زایی قلمه ها کمک می کند.
زمانی که شاهد رشد جدید جوانه های برگ بر روی قلمه ها بودیم می توانیم کیسه پلاستیکی را برداریم. همچنین در طی این مدت نیز اگر روزانه حدود یک ساعت این کیسه برداشته شود به جلوگیری از شیوع بیماری های قارچی در اثر رطوبت بالای محیط کمک می کند. همچنین غبارپاشی ساقه های قلمه ها در طی دوران ریشه زایی به ریشه دهی آنان کمک می کند. ریشه زایی حدود 6 هفته طول می کشد.
آبیاری:
در سراسر بهار و تابستان به آبیاری منظم و عمیق نیاز دارد.
کوددهی:
در اوایل بهار غذای کامل گیاه به خاک بدهید. دادن کود حیوانی دانه بندی شده ی مرغی یا آرد استخوان مفید است.
مشکلات:
مشکل خاصی از لحاظ آفت حشره ای و بیماری ندارد.
فصل گل دهی:
گل های فراوان خود را در سراسر بهار تولید می کند، در نواحی خنک تر کمی دیرتر.
شاخه گل بریده:
شاخه های گلدار وایگیلا را می توان برید و برای تزیین داخل منزل به کار برد.
هرس(پیرایش):
برخی از مسن ترین ساقه ها، پس از گل دهی، باید از سطح زمین قطع شوند تا جا برای رشد شاخه های نو باز گردد. این کار باعث جوان شدن مجدد بوته نیز می شود. بهتر است شاخه های نورسته گل داده قطع نشوند، زیرا قطع آنها سبب مخدوش شدن عادت طبیعی رشد گیاه خواهد شد.
آفات و بیماری:
این گیاه آفت و یا بیماری که به شکل جدی و خاص زندگی آنرا تهدید کند ندارد. از بین آفات می توان به شته، کنه تار عنکبوتی و سوسکهای برگخوار و از بین بیماری ها نیز می توان به لکه برگی های قارچی و باکتریایی و گال باکتریایی اشاره کرد که ساقه های موجود در قسمت پایین گیاه را گاهی گرفتار می کند.
برای بالا بردن اطلاعات خود در زمینه آفات گیاهان بر روی لینک قرار داده شده کلیک کنید.
